Przejdź do zawartości

Order domowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Order domowy lub order dynastyczny (order: łac.zakon) – takie rycerskie organizacje (ordery) były pierwotnie ustanawiane jako zakony rycerskie podległe suwerenowi panującemu w danym kraju. Znakiem przynależności do Zakonu-Orderu Domowego były insygnia w formie orderów, płaszcze rycerskie, miecze itp. Do orderu domowego należeli zwykle członkowie rodziny władcy, jego najbliżsi przyjaciele czy zasłużeni dworzanie.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyczną cechą orderów domowych było uzyskiwanie ich przez książąt krwi nie poprzez nadanie, lecz poprzez urodzenie. Na wielu dworach królewskich istniał zwyczaj wkładania do kołyski świeżo narodzonego męskiego potomka insygniów orderu domowego. Nie dotyczyło to na ogół księżniczek, dla których ustanawiane były osobne damskie ordery domowe, przekazywane w dniu 16. lub 18. urodzin.

Najstarsze ordery domowe są jednoklasowe. Należą do nich np. Order Podwiązki, Order Złotego Runa, Order Słonia, Order Królewski Serafinów, Order Orła Czarnego, Order Świętego Andrzeja.

Prawie wszystkie ordery domowe uzyskały z biegiem czasu charakter najwyższych państwowych odznaczeń za zasługi i odznaczeń dla cudzoziemskich głów państw.

Po upadku wielu monarchii na świecie ordery domowe zdetronizowanych dynastii nadal funkcjonują jako odznaczenia nadawane przez głowy tych rodów.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ordery domowe.

Aktualne ordery monarchów panujących

[edytuj | edytuj kod]
Królestwo Wielkiej Brytanii
Królestwo Danii
Królestwo Niderlandów
Królestwo Hiszpanii

Aktualne ordery dynastii niepanujących

[edytuj | edytuj kod]

Domy cesarskie

[edytuj | edytuj kod]
Cesarstwo Austrii, dynastia Habsburg-Lotaryńska
Cesarstwo Brazylii, dynastia Orlean-Braganza
Cesarstwo Niemieckie, dynastia Hohenzollernów
Cesarstwo Rosyjskie, dynastia Romanowów

Domy królewskie

[edytuj | edytuj kod]
Królestwo Albanii, dynastia Zogu
Królestwo Bawarii, dynastia Wittelsbachów
Królestwo Bułgarii, dynastia Koburgów
Królestwo Czarnogóry, dynastia Petrowiciów-Niegoszów
Królestwo Francji, dynastia Burbonów
Królestwo Grecji, dynastia oldenburska
Królestwo Hanoweru, dynastia Welfów
Królestwo Jugosławii, dynastia Karadziordziewiciów
Królestwo Obojga Sycylii, dynastia Burbonów Sycylijskich
Królestwo Portugalii, dynastia Braganza
Królestwo Rumunii, dynastia Hohenzollern-Sigmaringen
Królestwo Saksonii, dynastia Wettynów – linia albertyńska
Królestwo Wirtembergii, dynastia Wirtembergów
Królestwo Włoch, dynastia sabaudzka

Domy wielkoksiążęce

[edytuj | edytuj kod]
Wielkie Księstwo Badenii, dynastia Zeryngen
Wielkie Księstwo Hesji, dynastia lotaryńsko-brabancka
Wielkie Księstwo Oldenburga, dynastia oldenburska
Wielkie Księstwo Saksonii-Weimar-Eisenach, dynastia Wettynów – linia ernestyńska
Wielkie Księstwo Toskanii

Domy książęce

[edytuj | edytuj kod]
Księstwo Anhalt, dynastia askańska
Księstwo Brunszwiku, dynastia hanowerska
Księstwo Hohenzollern-Sigmaringen, dynastia Hohenzollern-Sigmaringen
Księstwo Lippe, dynastia Lippe
Księstwo Schaumburg-Lippe, dynastia Lippe
Księstwo Parmy, dynastia Burbon-Parma
Księstwo Reuss, dynastia Reuss
Księstwo Saksonia-Altenburg, dynastia Wettynów – linia ernestyńska
Księstwo Saksonia-Coburg-Gotha, dynastia Wettynów – linia ernestyńska
Księstwo Saksonia-Meiningen, dynastia Wettynów – linia ernestyńska
Księstwo Waldeck, dynastia Waldeck

Pozostałe

[edytuj | edytuj kod]
dynastia Hohenlohe-Waldenburg-Schillingfurst
dynastia Isenburg-Birstein
dynastia Thurn und Taxis

Wygasłe ordery domowe

[edytuj | edytuj kod]
Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin
Szwarcburg

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Review of the Executive Royal Prerogative Powers: Final Report. Governance of Britain. Ministry of Justice, 10/2009. s. 33. [dostęp 2015-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (ang.).
  2. a b The Royal Orders of Chivalry. kongehuset.dk. [dostęp 2015-04-23]. (ang.).
  3. a b Orders for services to the Royal House. koninklijkhuis.nl. [dostęp 2015-04-23]. (ang.).
  4. Hyginus Eugene Cardinale, Peter Bander van Duren: Orders of Knighthood Awards, and the Holy See. Buckinghamshire: Gerrards Cross, 1985, s. 140. ISBN 978-0-905715-26-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]